Bilgisayar ortamında yazılan tüm kodlar en nihayetinde derlenir ve 1 ve 0’lardan oluşan bir dizi haline gelir. Gördüğün en afilli program da, en şaşalı web sitesi de, bir virüs de bu düzenin içinde var olmak zorundadır.

Yazılım geliştirme ortamları ve derleyiciler üretilecek olan bir ve sıfırların düzenli bir sırada yan yana gelmesini garanti altına alırlar ve istenilen mantıkta program akışının işlemesini sağlarlar. Eğer kod dizisindeki bazı bir ve sıfırların yerlerini değiştirirsek beklenmeyen hatalar oluşur ve %99.99… ihtimalle program çalışamaz hale gelir.

Peki ya o ufacık bir ihtimal gerçekleşirse? Kod dizisi bozulan program çalışırsa? İşte o zaman programın, yazılımcısının beklediğinden farklı bir akış ve davranış sergileceyeceği kesindir.

Ütopik bir yaklaşımla rastgele kod dizisi üreten bir program geliştirdiğimizi varsayalım. Program, rastgele olarak ürettiği kod dizisini derleyip, bulunduğu çalışma ortamında çalışabilen bir kod dizisi olup olmadığını test edebilir. Test sonucunun olumlu çıkması halinde hiç bir insanoğlunun üretmediği, bir bilgisayar tarafından geliştirilen yeni bir yazılım ortaya çıkmış olacaktır. Ortaya çıkacak yazılım ekrana anlamsız karakterler basan bir program olabileceği gibi, dünyayı yok edebilecek öğrenebilir bir yapay zeka da olabilir. Kim bilir 🙂

Rastgele olarak çalışabilir bir yazılımın üretilme ihtimali, insanlığın evrende var olması ihtimaline yakın olacaktır. Bu oranı biraz olsun arttırmak adına, gönüllü bir bilgisayar ağı kurulabilir. Programa dahil olmak isteyenler, bilgisayarlarına kuracakları bir program aracılığıyla, işlemcilerini boş zamanlarında bu proje için ayırabilirler.

Tabi “sonsuz küçük ihtimali” milyonla da çarpsak, neticede “sonsuz küçük ihtimal” olarak kalacaktır.

Hayat ne tuhaf vapurlar filan 🙂

Resim görseli: Filli Su Saati